Skandynawskie słodkości

Kuchnia skandynawska nie zmieniła się znacząco od czasów legendarnych Wikingów. Statek był dla wojowników domem, w którym ceniono łatwe do przechowywania, sycące i niezbyt wyszukane potrawy. Nic więc dziwnego, że do dziś panuje powszechnie przekonanie, że najpopularniejszym deserem w Skandynawii jest kiszony śledź z cynamonem. Jednak tajniki kuchni Północy skrywają wiele różnorodnych smaków, które są rozkoszą dla podniebienia.

Kuchnia Wikingów

Gdy Wikingowie przybijali do portu po wielomiesięcznych rejsach, raczyli się w gospodach owocowymi deserami. Czasami był to jedyny sposób na urozmaicenie diety marynarzy, której podstawowymi składnikami były suchary, wędzone oraz solone ryby. Warzywa pojawiały się w ich jadłospisie okazjonalnie, gdyż ze względu na klimatu trudno było je uprawiać na nieprzystępnych ziemiach. Znacznie łatwiej było im pozyskać owoce leśne – jagody, maliny, borówki, poziomki – które stawały się podstawą wypiekanych, słodkich placków. Do dziś to właśnie te owoce są charaterystyczną cechą kuchni skandynawskiej. Nie tylko robi się z nich pyszne ciasta i dżemy, ale także są bazą mięsnych sosów. Skandynawowie lubią mieszać smaki, dlatego połączenie słodkich dżemów oraz potraw mięsnych to jeden z przykładów nietypowych zestawów ze skandynawskiego stołu.

Owocowa fantazja

Podstawą kuchni skandynawskiej są kartofle i ryby w każdej postaci: wędzone, solone, pieczone, smażone oraz gotowane. Mieszkańcy Szwecji, Norwegii, Finlandii, jak również Duńczycy, delektują się stekami z wieloryba oraz renifera. Wzorem przodków Skandynawowie uwielbiają korzystać w kuchni z naturalnych składników i świeżych produktów. W dziedzinie deserów królują wcześniej wspomniane owoce, których kucharze używają z fantazją. Nie tylko wykorzystują je do wyrobu ciast, ale także do kompotów, puddingów, musów czy tzw. Lekvaru – bardzo gęstego dżemu, którego konsystencja przypomina masło.

Rodzinna biesiada

Skandynawowie uwielbiają uczty w rodzinnym gronie, dlatego każdy posiłek to okazja do spotkania, zabawy i rozmowy. Każdy obiad obowiązkowo musi zakończyć się deserem i ukochaną przez ludzi Północy czarną kawą. Norwegowie przepadają za jabłkami zapiekanymi z bułką tartą i kruszonką, które podają z bitą śmietaną. Bardzo popularny jest także Riske – ryżowy pudding podawany z dzikimi malinami lub truskawkami. Osoby preferujące zdrowe jedzenie mogą skusić się na na havrekjeks, czyli ciasteczka owsiane z owocami. Finowie gustują we wszelkiego rodzaju tartach oraz w ciasteczkach zawijanych w tzw. wiatraczek, nadziewanych owocowym dżemem. Duńczycy na świecie rozsławili dwa desery – słynne maślane ciasteczka obsypane cukrem oraz czekoladowe piwo. Szwedzi natomiast znani są jako miłośnicy czekolady, którzy chwalą sobie deser sporządzany z kawy, rozpuszczonej czekolady i migdałów. Czekolada jest także bazą dla bardzo popularnego ciasta o nazwie Kladdkaka, które najlepiej smakuje, gdy wyjdzie zakalec. Szwedzi uwielbiają także torty migdałowe i placki z rabarbarem. Skandynawowie zajadają się cynamonowymi bułeczkami, które jedzą nie tylko jako deser, ale także dodatek do śniadania i podwieczorku. Skandynawska kuchnia ma w sobie coś romantycznego, a sami Skandynawowie, rozsmakowani w legendach o walecznych Wikingach, chlubią się tym, że znaleźli sposób na to, by przeszłość spotykała się przy stole z teraźniejszością.

Szwedzkie ciasto czekoladowe Kladdkaka

SKŁADNIKI:

• 100 g masła lub margaryny

• 2 jajka

• 1 łyżka cukru waniliowego

• 2 łyżki kakao

• 200 g mąki

• 250 g cukru

Wykonanie:

Rozpuść powoli masło w garnuszku. Odstaw je do wystygnięcia. Zmiksuj jajka z cukrem na puszystą masę. Dodaj cukier waniliowy i kakao – dalej ubijaj mikserem, ale już na małych obrotach. Dodaj mąkę, cały czas mieszając. Na końcu dodaj masło i mieszaj ostrożnie aż do uzyskania jednolitej masy. Wlej ciasto do okrągłej formy. Piecz w 175°C przez około 20 min. Po ostygnięciu włóż na jakiś czas do lodówki i podawaj zimne. Można polać je polewą czekoladową, posypać cukrem pudrem lub podawać z bitą śmietaną. Uwaga: ciasto powinno być w środku mokre i dość ciężkie.